Zeg NEE tegen het DigId!

een van de meest stupide relaties tussen ‘onze’ overheid en het bedrijfsleven is het DigId systeem.
Elke keer als ik contact wil hebben met ‘mijn’ overheid (bv voor een toeslag) moet ik opnieuw een DigId aanvragen, want blijkbaar is hun database zo lek als een mandje en onthoudt die niet wat ik 2 maanden eerder als inlog had aangemaakt. Elke keer moet er dus weer een brief aangemaakt worden die verstuurd wordt naar het adres waarmee ik in de GBA sta, wat nogal eens veranderde (nu dus maar bij m’n ouders geregistreerd, die verhuizen niet). En elke keer krijg ik weer een autistisch antwoord van DigId:
“Onlangs hebben wij u verzocht om uw burgerservicenummer en een telefoonnummer waarop u tijdens kantooruren bent te bereiken door te geven.
Tot op heden hebben wij nog geen reactie van u mogen ontvangen. Wij willen u vragen binnen drie werkdagen te reageren onder vermelding van meldingnummer , zodat wij uw melding kunnen afhandelen.”

Waarop ik antwoord:
“ervaringen uit het verleden hebben mij geleerd niet per telefoon te communiceren. Graag wil ik dus per email mijn grieven uiten. Waarom moet ik elke 2 maanden inloggen om mijn DigId te behouden? Elke keer levert het weer een hoop gezeik op als ik niet meer kan inloggen. Het is duidelijk dat de overheid uw dienst gebruikt om de druk op de burgerij te verhogen.
Dus: 1. niet via de telefoon en 2. bewaar die inlog gegevens”

En DigId antwoord standaard:
“Wij hebben uw e-mail ontvangen en geregistreerd onder referentienummer
Wij doen ons best om uw e-mail zo spoedig mogelijk te beantwoorden.
Met vriendelijke groet,
Helpdesk DigiD
— Op deze automatische response kunt u geen antwoord sturen”
en hierna:
“Bedankt voor uw reactie. Uw melding betreft het ontvangen van een activeringscode.
U hoort binnen maximaal vijf dagen na het correct invullen van een aanvraag uw activeringscode te krijgen. Wij sturen de brief naar het adres waarop u staat geregistreerd in de Gemeentelijke Basisadministratie Persoonsgegevens (GBA). Als u in een verhuizing zit of net verhuisd bent, dan is de brief gestuurd naar het oude adres dat u heeft opgegeven bij de aanvraag.
U kunt eventueel zelf uw aanvraag controleren door op http://www.digid.nl/aanvragen nogmaals een aanvraag te starten. Wanneer u de melding ‘Vervangen lopende aanvraag’ krijgt, is uw aanvraag geregistreerd en de brief naar u opgestuurd. Als u deze melding niet krijgt, is er iets misgegaan tijdens het aanvragen van uw DigiD of is de activeringsperiode verlopen (na 3 weken).

Wanneer de aanvraag wel is gelukt maar u de brief niet binnen vijf dagen na uw aanvraag heeft ontvangen, kunnen wij niet met zekerheid zeggen wat er precies aan de hand is. Wij adviseren u om een nieuwe DigiD aan te vragen. Uw gebruikersnaam moet dan wel een andere zijn dan die u bij de eerdere aanvraag heeft gekozen. Als u opnieuw geen activeringscode ontvangt binnen de gestelde termijn, wilt u dan weer telefonisch contact met ons opnemen, dan kunnen we een onderzoek instellen.”

Met andere woorden: zak door de stront, burger!

Ik heb -niet denkend dat dit wat oplost- in mijn kwaadheid maar gereageerd met:
“kunt u mij vertellen wanneer er een opvolger komt van dit rammel-systeem?
want dit is zeker de vierde keer sinds ik met digid te maken heb, dat ik simpelweg niet bediend wordt en genoegen moet nemen met dit soort rammelende antwoorden.
Hiernaast ben ik bevreemd door uw fascinatie met de telefoon. Kunt u niet direct beginnen met het instellen van het onderzoek want de brief is simpelweg niet aangekomen op het adres waar sinds 1973 niet meer is verhuisd….
Ik heb intussen een nieuwe inlog aangevraagd. Hopelijk komt de brief hiervan aan, maar ik vrees eigenlijk het ergste: dat ik gewoonweg een ‘vergeten’ burger wordt door het niet functioneren van DigId.”

Schoffelverplichting onterecht

Gisteren las ik in de Gelderlander dat de rechter in Arnhem een uitkeringsgerechtigde die gedwongen was om te schoffelen teneinde zijn bijstand te behouden in zijn recht stond en niet verplicht kon worden deze arbeid te doen.

In het licht van mijn eigen ervaringen met het UWV te Maastricht, gehuisvest in een onder architectuur gebouwd hypermodern ‘Atrium’ van 7 verdiepingen die slechts met grote moeite warm te stoken zijn, heb ik dit artikel op facebook gezet met ‘Eindelijk gerechtigheid!’ eronder. Velen hebben hun ‘like’ hieraan gegeven.

Machtsmisbruik dus, door de ambtenaren van het UWV die mij nog een ‘schriftelijke waarschuwing’ hadden durven geven omdat ik in augustus niet had gemeld dat ik enkele weken niet in fucking maas-strikt was, een stad die enkel autisme verspreidt en anderstaligen (ze noemen hun dialect een taal) discrimineert. Machtsmisbruik ook door alle aangesloten instanties, omdat ze eigenlijk gewoon te ziek zijn om werknemers gewoon een salaris te betalen, maar wel dezelfde hoge eisen stellen aan afwezigheid en werktempo.

Ik mag mezelf gelukkig prijzen dat ik hun namen eindelijk weer kon vergeten, maar bijvoorbeeld de bedrijfsleider van de kringloop maastricht, het hoofd van de elektronica afdeling en de lelijke vrouw die als contactpersoon naar het uwv fungeerde vormden samen een trio dat zich ten doel had gesteld mij het leven zuur te maken. Dit 0mdat ik 1. zoveel mogelijk elektronica wilde repareren (wat helemaal niet het doel blijkt te zijn van de Kringloop-gedachte!!!!), 2. het aan de binnenkant schoonmaken van stofzuigers niet echt zinvol vond (een idee van de juffrouw die door het uwv was aangesteld om mij te ‘monitoren’), en 3. niet van plan was om me ziek te laten maken door me elke 10 minuten naar buiten te sturen waar ik in de vrieskou (weten jullie nog, vorige winter was echt koud!) de spullen -net nog werkend binnengebracht door goedwillende klanten- moest weggooien. Ik kon met veel geluk nog een Roland keyboard redden, dat ze wilden weggooien. Helaas waren wat onderdelen al verdwenen.

Dit wil ik de klanten van de Kringloop op het hart drukken: uw spullen kunt u beter naar een weggeef winkel brengen. Dan voorkomt u dat geldwolven en carriere tijgers hun lusten botvieren op mensen die aangewezen zijn op de bijstand.

Het rapport dat de dame die mij moest monitoren uiteindelijk geschreven had was natuurlijk dramatisch. Het stond niet enkel bol van de taal- stijl- en spelfouten, maar had ook een analyse van mij gemaakt die met het beste woord ‘creatief’ was. Niemand die mij kent, kon zich erin vinden. Toch had deze juffrouw blijkbaar deze positie gekregen van het UWV.

Mijn antwoord is: laat je niet onderschoffelen! Ga naar alle landelijke protesten, vorm desnoods je eigen Zwart Blok. Leer hoe je jezelf kan verdedigen. En doe alles om niet in de bijstandsmodder te geraken!

[http://bijstandsbond.blogspot.nl]